When you fall apart, dry your eyes.

Ten tydzień minął mi tak szybko, 

że nawet nie zdążyłam na niego ponarzekać.

Chociaż najbardziej boli mnie to, 

że wciąż i wciąż z nieba pada to białe, zimne gówno.

Mam dość zimy.

Boję się wychodzić z domu, nie żartuję.

Niestety, na razie nie zapowiada się aby było ciepło,

 albo chociaż solidnie powyżej zera.

To wszystko sprawia, że mam ochotę umrzeć a przynajmniej zostać 

w domu pod kocem aż do prawdziwej wiosny, albo od razu lata.

Dziś otrzymałam ocenę dobrą z rosyjskiego, z czego bardzo się cieszę.

Mam nadzieję, że dam radę wytrwać jeszcze te trzy dni do Wielkanocy.

Tymczasem zastanawiamy się z D 

czy nie zacząć by prowadzić jakiegoś vloga czy coś w tym guście.

Dlaczego?

Bo jak patrzę na niektóre filmiki na Youtube,

 które mają po 148936582672903 wyświetleń i polegają na tym, że

dziewczyna mówi "jem bułke" to coś we mnie pęka.

Ja jakoś nie bardzo jestem skłonna do pokazywania się w internetach.

Zdjęcia to jedno, ale filmiki to moim zdaniem więcej.

Ale znając nas to będzie słomiany zapał.

Najgorsze jest to, że nie mam zupełnie na nic mocy i ochoty.

No, poza łażeniem po sklepach i piciem herbaty.

Zima mnie niszczy i kilka innych aspektów też.

Dlatego błagam albo o piękną pogodę

albo o motywację do życia.

Chociaż osobiście w tym położeniu 

wolałabym to drugie.