They won't break me.

Nie za bardzo wiem czemu znowu wypisuję tu jakieś głupoty

 ale nie będę się nad tym rozdrabniać, bo po co.

Dzisiejszy powrót do domu w okolicach pierwszej w nocy z bajlanda w klausowym Kadecie, 

niestety zakończył się konfrontacją z moją osobistą matką,

 która bardzo się o mnie martwi, przynajmniej tak mówi.

Natomiast niedługo wybywam na melanż klasowy, 

z którego obawiam się że także nie wyjdę bez szwanku.

Ale uważam, że po najgorszym sprawdzianie z matematyki w moim życiu,

mam prawo trochę odreagować.

Nadchodzący tydzień będzie przerażający dlatego potrzebuję jakiejkolwiek motywacji.

Bo niestety "byle do piątku" przestało mnie motywować wieki temu.

Dodatkowo nie wiem co stało się z moim wrodzonym skurwysyństwem,

bo już nie mogę nikomu spojrzeć w oczy.

Tyle przegrać.